Gdzie ptaki zawracają, komary nacierają...

                                                                 ... po dłoniach ostentacyjnie kąsają.
                                                                 Syf, malaria, korniki,
                                                                 Plus inne szkodniki.
                                                                 Kiła, mogiła, kupa śmieci,
                                                                 Latem ogień wznieci.
                                                                 Stare drzewa szepczą
                                                                 Wiązankę złowieszczą,
                                                                 Nie pogadasz, po prostu
                                                                 Obok góry chrustu.
                                                                 Puszki po Coli, torebki z Maka
                                                                 Dostać się tam, to Ci draka,
                                                                 Kwiat młodzieży
                                                                 Wszędzie się szerzy,
                                                                 Jarają, piją, palą
                                                                 Czasem w mordę dają.
                                                                 Ptaków też jakby brak
                                                                 To zima zrobiła wspak.
                                                                 Okolica nie zachęca,
                                                                 A jednocześnie podkręca,
                                                                 Moje pragnienia
                                                                 Do jej zgłębienia.
                                                                 Mimo przeszkód wchodzę
                                                                 Uczucie strachu rodzę,
                                                                 Niczym droga bez powrotu...
                                                                 Czuję zapach potu.
                                                                 Coś się wynurza okrągłego
                                                                 Zza krzaku wątłego.
                                                                 Dochodzę do siatki
                                                                 W brązowe łatki,
                                                                 Podwórka przestronnego.
                                                                 I coś bezbronnego

                                                                 Trawą obrasta.

                                                                 Jego krzyk narasta

                                                                 Z każdym rokiem,

                                                                 Właściwie ich potokiem.

                                                                 Spogląda przed siebie

                                                                 Na gwiazdy na niebie,

                                                                 Tylko na nie liczy
                                                                 Pragnąc uciec z dziczy.
                                                                 Bo na suchym gruncie
                                                                 Nic tu po buncie,
                                                                 Gdy cały świat
                                                                 Twierdząc, że to grat
                                                                 Odrzuci, porzuci
                                                                 Jak zwiędnięty kwiat...
                                                                             [*]

Z podziękowaniami dla Kamila - odkrywcy Smutnej Nimfy.

Miejsce: Warszawa Siekierki

Zdjęcia: Michał Bakuła